14 C
De Bilt
vrijdag, 29 maart 2024

Samenloop voor Hoop een prachtige, emotionele beleving

Lekkerkerk – 29 en 30 juni was de samenloop voor hoop Krimpenerwaard in Lekkerkerk. Het was een emotionele beleving. Als redacteur van Regio Online heb ik deze dagen zeer persoonlijk ervaren en mee beleeft. Daarom is dit artikel vanuit een persoonlijke beleving geschreven.

Hoe het begon

Als redacteur heb ik al artikelen geschreven over Amber Visser. Wat zij persoonlijk meegemaakt heeft en wat dit voor invloed had en heeft op de familie. Hoe hun leven is veranderd door de strijd die Amber gelukkig wel gewonnen heeft. Iedereen heeft wel een persoonlijk verhaal. Iedereen kent wel iemand die overleden is aan, of momenteel strijd tegen kanker. Daarom komen dit soort verhalen altijd zo persoonlijk aan. En wil je wat méér doen dan alleen verhalen van anderen vertellen.

Toen er bekend werd dat de samenloop voor hoop in Lekkerkerk gehouden zou worden, was ik al van plan om daar een mooi artikel over te gaan schrijven. Toen ik de oproep zag van Amber, die nog mensen zocht om mee te lopen met haar team, aarzelde ik niet. Dat wilde ik heel graag. Ik heb me dus ingeschreven als deelnemer en aangesloten bij het team Canserkillers 2.0, het team van Amber. Om mijn persoonlijke ervaringen. Ter ere van mijn overleden vader en een kortgeleden overleden vriend. Voor de lieve vader van mijn schoonzus, die zo sterk is! Om alle gevoelens daar omheen, een plek te geven.

Voorbereiding

Direct na inschrijving ben ik een actiepagina gestart om geld op te halen voor het KWF. Een kleine bijdrage in het grote geheel.
En hielp ik het team door o.a. eieren van mijn kippen te doneren voor de tuinlunch die zij organiseerde. Zo kwam het weekend dichterbij. Ik sport al elke woensdag, maar de fysiotherapeute die de groep fysio-sport begeleid, heeft geholpen om ook fysiek in de conditie te komen die hiervoor nodig was. Trainen op het lopen en conditie en uithoudingsvermogen.

De samenloop, een emotionele beleving

We arriveerde al bij tijds op het terrein van de ijsbaan in Lekkerkerk.
Iedereen was druk met het opzetten van de stands en het inrichten van hun plekje, waar ze 24 uur zouden doorbrengen. Er was al een geweldige sfeer. Ik denk, dat voor het gevoel van samen een ervaring delen, het soort warme gevoel gaf. Kennismaken met een team, met mensen waar je 24 uur mee gaat beleven.Een gezamenlijke emotionele beleving.
Iedereen deed wat om nog meer geld op te halen. Er waren heel wat moie zelfgemaakte spulletjes te kopen en lekkere hapjes.
Ik zou er eigenlijk foto’s maken, waarvan de opbrengst naar het KWF zou gaan. Maar erg veel animo was daar niet voor. Dus heb ik me eerst vooral bezig gehouden met foto’s maken en filmen van het evenement. De openingsceremonie was fantastisch.
Prachtige dames in prachtige balonnenjurken liepen met de mensen van de organisatie over het parcours naar het podium. Presentator Jan Dirk Stouten had een gesprek met wethouder Ria Boere , die ook haar persoonlijke verhaal in de familie heeft en haar emoties de vrije loop liet. Je voelde je betrokken bij haar verhaal. Mevrouw Broere opende de samenloop met een mooie speech.

Samen lopen

Ook al was ik niet ingedeeld voor de loop op zaterdag, toch wilde mijn gevoel beleven en doen. Zo ging ik al snel met teamgenoten mee lopen. Er was een geweldige sfeer die de totale 24 uur zou blijven en zelfs heftiger zou worden. Vooral de muziek versterkte de energie. Het deed je sterker worden en door willen gaan.
Het prachtige verhaal met de mooie liedjes, geschreven en gezongen door Eva van Welzenis die een prachtige stem heeft, was een kippenvel moment.
Het was warm, niet alleen vanwege de zon en de temperatuur, maar het voelde ook warm van binnen. Kijkend naar mensen die zich vol inzetten, beleven, samen lopen, samen beleven. Samen zingen en dansen, samen huilen en elkaar steunen.
Voor de warmte werd er water gesproeid op de baan. Zodat het asfalt niet zou gaan kleven en de warmte terug zou kaatsen waardoor het nog warmer zou zijn geworden.
Dit gaf welkome afkoeling waar menigeen zich door liet nat sproeien. Dit voorkwam ook oververhitting. Ook stond er een grote tankauto met koel water waar je flessen en bidons kon navullen.

emotionele beleving
Foto: © Joke Rietveld – Regio Online

Het optreden van Alwin rennen was fantastisch. De heerlijke Hollandse meezingers kwamen goed van pas. Waren ook passend en gaven een energieboost. Toen hij dan ook op de baan ging staan zingen, moest ik even een high five geven. Gewoon, even een spontane uiting als dank voor zijn bijdrage aan deze zeer emotionele beleving. Gewoon lopen ging daar niet bij, ons team ging dansend en zingend over de baan. Net als vele andere lopers.

Kaarsenceremonie, emotionele happening

Toen het tijd was om de kaarsenzakken neer te zetten en er her en der mensen begonnen om de zakken neer te zetten, werd in één keer zichtbaar waarvoor we daar waren. Nu kwamen ineens alle geliefde die de steun zo hard nodig hadden, of die overleden waren, er ook bij. Het voelde alsof deze kaarsenzakken meer waren dan papier en een kaars. Het werden personen, uitingen van gevoelens.
Lopend tussen de rijen kaarsenzakken, kreeg ik een gevoel van respect. Elke kaarsenzak dwong eerbied af. Het gaf een brok in de keel, waardoor enkele tranen mijn ogen verlieten. Wat is dat toch mooi, deze symbolische aanwezigheid voor degene waar we voor lopen. Naarmate het donkerder werd, werden de lichtjes van de kaarsen meer en meer zichtbaar.

emotionele beleving
Foto: © Joke Rietveld – Regio Online

In het donker schijnen lichtjes, zo mooi en helder
Elk voor een ziel die wij gedenken
Duidelijk zichtbaar langs de donkere weg
Alsof ze ons hoop willen schenken.”

(J. Oldenhof-Rietveld)

Bij de kaarsenceremonie droegen de eregasten fakkels, waarmee ze tussen de kaarsen, de dierbaren, nog een ronde liepen om deze te verlichten.
Dit was voor mij dan ook even een breekpunt. De vermoeidheid, de emoties, de gevoelens, de herinneringen, alles kwam in één keer naar boven. Via mijn ogen als watervallen van tranen. Maar dat gaf niet. Deze samenloop is voor het samen beleven van emoties. Van het delen van verdriet, blijdschap, lol hebben, troosten en steunen. Een zeer emotionele beleving. En dat voel je. Je hoeft niets uit te leggen, spontaan in janken uitbarsten is goed voor het opklaren van de ziel. Het maakt je mens!

Toen was er weer ruimte in het hoofd om door te gaan, te dansen en te zingen op de muziek. Sommige gingen naar huis, om enigszins te slapen, andere kwamen juist om te lopen in de nacht, zodat de ‘overdaglopers’ ook even konden rusten. Proberen om wat te slapen.

Zo was ik ook gaan liggen, op een stoel, mijn vermoeide benen met pijnlijke voeten op een andere stoel. Kijkend naar degene die in de nacht doorliepen. Drie andere teamgenoten hadden zich ook ingenesteld, twee hebben er zeker geslapen.
Het was super geregeld, om niet voor overlast te zorgen en de lopers toch te voorzien van muziek, was er de ‘stille disco’. Je kon een koptelefoon lenen waarop je toch de muziek kon horen. Zo was het leuk om te kijken naar mensen, die genoten van muziek, waar jij, zonder koptelefoon niets van kon horen. Het parcours vulde zich met blauwe lichtjes van de koptelefoons. Langzaam vielen af en toe mijn ogen dicht, maar ik wilde niet slapen, ik kon niet slapen na alle emotionele beleving van de dag. Lichaam en geest waren moe, maar ook bezig met het herbeleven van de dag, deze emotionele happening. Hoewel ik het zelf niet echt heb gemerkt, schijn ik wel even geslapen te hebben.

En zo zagen we het licht worden. Om 3.30 uur al weer actief. De ‘nachtloopster’, een topmeid die een paar uur in haar eentje in het donker heeft gelopen, om haar teamgenoten even rust te gunnen, werd afgewisseld. Want daarom is het een estafette. Teamgenoten wisselen elkaar af, maar het is meer, je steunt elkaar daar in, je loopt mee, je valt in… Het staat symbool voor een ziekte, die je ook 24 uur hebt, maar waarin je gesteund wordt. Helaas kun je de ziekte niet even overnemen, zodat de ander weer even op krachten kan komen, maar steun geeft kracht!

DSC05763A
Foto: © Joke Rietveld – Regio Online

Om 7 uur was het mijn beurt weer. Ik werd een uurtje bijgestaan door een teamgenote, die daarna weer naar huis moest vanwege andere bezigheden. Het tweede uur heb ik vol overgave gelopen. Trots, omdat ik het kon. Ook ik heb lichamelijke ellende doorgemaakt, waardoor ik een periode niet veel kon en bol stond van de prednison doordat ik spontaan reuma kreeg. En nu, mede met support van mijn fysiotherapeute bij de fysio-sport, weer op conditie ben gekomen en 13 kilo afgevallen, dit nu ook weer kán. Al begonnen mijn voeten zeer te doen omdat er blaren op kwamen, ik moest door. De laatste loodjes van het uur… toen kon ik gaan zitten en mijn schoenen uit doen. En daar waren inderdaad blaren. Deze zijn deskundig doorgeprikt en verpakt door de EHBO.

Rond 13.30 uur werden de kaarsen één voor één uitgeblazen. De voorbereiding op de slotceremonie. Het was bijna net zo mooi als het aansteken van de kaarsen en ging met net zoveel respect. Ondanks dat mijn voeten pijnlijk waren, wilde ik de laatste rondes met mijn team mee lopen. We waren allemaal moe en vol emoties. Het waren zware rondes, die door de teamgenoten toch met volle overtuiging gelopen werden.

emotionele beleving
Foto: © Joke Rietveld – Regio Online


Ook voor de eindceremonie kwamen de dames in hun balonnenjurken naar het podium. Daar zou de totale opbrengst van deze samenloop voor hoop zou worden bekend gemaakt. Maar eerst werd Angelique Pottuit zelf in het zonnetje gezet.
Het bekend maken van het eind bedrag werd op een bijzondere wijze gedaan. Elke balonnendame had een doek waarachter een cijfer schuilging dat één voor één onthuld werd. Het uiteindelijke bedrag deed monden open vallen en tranen stromen. Het was een prachtig bedrag van €107.940. De cheque werd onder emotioneel applaus overhandigd aan KWF-vrijwilliger Ingrid Zimmerman.

DSC05904A
Foto: © Joke Rietveld – Regio Online


Het was een eer en een genoegen om hieraan deelgenomen te hebben. Het gevoel is nog niet weg.

Het was geen ‘evenement’, het was een Emotionele Beleving.
Er volgen nog meer foto’s. Omdat er twee collega fotografen, Erna Oldenburg en Abe Maaijen foto’s maakten die nabesteld kunnen worden waarbij de opbrengst voor het KWF is, geven wij eerst de link naar hun bestelpagina.

Meer foto’s Regio Online

Kracht

Strijd aan gaan
Kracht
Tranen
Lachen
Kracht uit diepte
Van je ziel
Omdat
Je niet opgeeft
Doorgaan
Steun,
Eenzaamheid
Zoeken
Naar die kracht
In de diepte
Omhoog gaan
Vliegen
Alsof het niets is
Vermoeit
Vallen
Opstaan omdat
Je verder moet
De strijd
Verliezen
Of winnen
Misschien zit de kracht
Meer in de strijd
Niet opgeven
Of accepteren
Strijd geeft kracht!

(J. Oldenhof-Rietveld)

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Nieuws uit deze regio